Tag: เกรย์ฮาวด์

การแข่งขันวิ่งของสุนัขที่กำลังได้รับความนิยมในปัจจุบัน จะเห็นว่าเจ้าหมาที่นำมาวิ่งแข่งกันนั้นเป็นสายพันธุ์เกรย์ฮาวด์เสียเป็นส่วนมาก สุนัขอายุไม่มากที่มีกำลังวังชาดีอยู่ วิ่งทะยานบนลู่แข่งขันที่มีเหยื่อล่อด้วยความเร็วไม่น้อยกว่า 70 กิโลเมตรต่อชั่วโมง แต่ด้วยความที่กีฬาแข่งหมานี้ต้องมีการฝึกซ้อมอย่างหนัก ควบคุมเรื่องอาหารโภชนาการไม่ต่างกับนักกีฬาโอลิมปิก ทำให้วิถีชีวิตของเจ้าหมาพวกนี้มีรูทีนที่ค่อนข้างชัดเจน เหมือน ๆ กันแทบทุกวัน ตราบใดที่พวกเขายังสามารถทำความเร็วได้ดีอยู่ ก็ยังสามารถโลดแล่นอยู่ในสนามแข่งได้ แต่เมื่ออายุมากขึ้นพละกำลังย่อมถดถอย รวมถึงสภาพร่างกายที่สึกหรอจากการแข่งขันและฝึกซ้อม ทำให้สุนัขพวกนี้มีชีวิตในโลกความเร็วอยู่เพียงไม่กี่ปีเท่านั้น โดยเฉลี่ยก็อยู่ที่ 2 – 4 ปี เพียงเท่านั้น หลังจากเกษียณแล้วล่ะพวกเขาจะใช้ชีวิตกันต่อได้อย่างไร ใช้เวลาช่วงแรกหลังสิ้นสุดวิถีนักแข่งเพื่อการปรับตัวกับวิถีชีวิตใหม่…

เมื่อพูดถึงการวิ่งแข่งหมา หลายคนคงนึกถึงเจ้าเกรย์ฮาวด์เพรียวลมกับมัดกล้ามเนื้อที่กระชับสวยงามวิ่งโจนทะยานไปบนสนามแข่งอย่างสง่างาม แต่รู้ไหมว่ากว่าที่มาอยู่ในจุดนี้ได้ต้องมีการฝึกซ้อมกันหนักขนาดไหน ความสม่ำเสมอของทั้งผู้ฝึกและของสุนัขเองที่ต้องทำการฝึกซ้อมควบคู่ไปกับการทดลอง สังเกตผลจากโปรแกรมการฝึกนั้นเป็นระยะ ๆ จะช่วยให้เจ้าเกรย์ฮาวด์มีพัฒนาการขึ้นได้ การเพิ่มชั่วโมงในการฝึกให้ร่างกายได้ซึมซับผลจากการฝึกที่เหมาะสม และไม่หนักจนเกินไปกว่าที่ร่างกายจะรับได้ เป็นเรื่องที่ต้องให้ความละเอียดลออมากในการวางโปรแกรมฝึกซ้อม สุนัขสายพันธุ์นี้แม้จะมีจุดเด่นที่มีความเร็วสูง แต่จุดด้อยก็มีคือในเรื่องของสุขภาพที่มีโรคประจำสายพันธุ์อย่างเม็ดเลือดขาวต่ำ ที่ทำให้ร่างกายมีภูมิคุ้มกันต่ำกว่าปกติทำให้ผู้ฝึกต้องหมั่นสังเกตอาการเจ็บป่วยไปด้วย ฝึกหมาวิ่งอย่างไรให้ได้ผลมากที่สุด ประหยัดเวลา แต่ได้ผลดีจริง มีหลายวิธีในการฝึกหมาวิ่งและได้รับการพิสูจน์แล้ว ไม่ว่าจะเป็นการว่ายน้ำ เดินบนลู่วิ่ง เดินหรือฝึกวิ่งควบม้าก็ใช้ได้ผลทั้งหมด สิ่งสำคัญคือความมุ่งมั่นในการแข่งขัน เป้าหมายในการพัฒนาที่ชัดเจน แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นไม่ว่าจะใช้การฝึกแบบใดก็ตาม แต่ในทุกวันสิ่งที่จะขาดไม่ได้เลยก็คือการฝึกให้เจ้าเกรย์ฮาวด์ได้ฝึกวิ่งควบม้าเป็นประจำ เพื่อสร้างความคุ้นเคยในการวิ่งด้วยความเร็วสูง…

การแข่งขันวิ่งของสุนัขครั้งแรกที่บันทึกไว้ เกิดขึ้นข้างอ่างเก็บน้ำเวลส์ฮาร์ปเมืองเฮนดอนประเทศอังกฤษในปี พ.ศ. 2419 แต่การทดลองนี้ไม่ได้รับการส่งเสริมต่อยอด จนเริ่มมีการส่งเสริมกันอีกครั้งราวปี พ.ศ.2455 จากนั้นอีกไม่กี่ปีการแข่งขันก็เริ่มได้รับความนิยมเพิ่มสูงขึ้น จากอังกฤษขยายความนิยมไปยังสหรัฐอเมริกา และประเทศอื่น ๆ ในละแวกใกล้เคียง สุนัขที่นิยมนำมาวิ่งแข่งขันกันเป็นสุนัขสายพันธุ์เกรย์ฮาวด์ เนื่องจากเป็นสุนัขที่มีรูปร่างเพรียวลม วิ่งได้รวดเร็ว ราว 70 กิโลเมตรต่อชั่วโมง แถมมีความแข็งแรงมากอีกด้วย ซึ่งในภายหลังก็ได้มีการนำสุนัขสายพันธุ์อื่นมาแข่งมากขึ้น การแข่งได้เพิ่มความสนุกในการชมด้วยการกำหนดกติกาให้ตื่นเต้นมากขึ้นโดยกำหนดระยะทางในการวิ่ง และมีการแข่งขันทั้งแบบทางเรียบและแบบวิ่งข้ามสิ่งกีดขวาง เกมการแข่งขันที่ดูมีสีสันมากขึ้น จากการกำหนดกติกาที่เป็นสากลยิ่งขึ้น จากความนิยมที่เพิ่มมากขึ้นทำให้การกำหนดกติกาให้เป็นสากลมากยิ่งขึ้น…

กว่าทศวรรษที่ผ่านมากีฬาการแข่งขันวิ่งของสุนัขกลายเป็นงานอดิเรกที่ได้รับการยอมรับในระดับสากลมากขึ้นในหลายประเทศ คาดว่ามีสุนัขอายุตั้งแต่ 15 เดือนไปจนถึง 4 ขวบ เข้าร่วมการแข่งขันมากกว่า 150,000 ตัว ส่วนมากเป็นสุนัขพันธุ์เกรย์ฮาวด์ สถิติเหล่านี้อ้างอิงจากจำนวนประชากรโดยประมาณของสุนัขเกรย์ฮาวด์ ในอเมริกามีจำนวนมากที่สุดตามด้วยออสเตรเลีย สหราชอาณาจักร ไอร์แลนด์ นิวซีแลนด์ สวีเดน เยอรมนี อิตาลี และสเปน ล่าสุดเจ้าหมาเกรย์ฮาวด์ได้รับความนิยมมากขึ้นในจีนแผ่นดินใหญ่ เมื่อความนิยมที่เพิ่มขึ้นจึงทำให้วิถีชีวิตของเจ้าหมาพวกนี้เริ่มเปลี่ยนแปลงไปจากเดิม ไม่ว่าจะเป็นการดูแลเลี้ยงดู หรือแม้แต่การให้อาหารสุนัข ให้อาหารสุนัขแข่งอย่างเหมาะสม สุขภาพดี…